Frankie Friess.
Wat een geluk dat Frankie vredig is gestorven.
Hoe kunnen we ooit haar hoofd vergeten met die bril, de lange, onverzorgde manen, de alomtegenwoordige sigaret tussen bruine vingertoppen.
Het wonderlijke recept voor de Frankie Friess Fruitcake, we vonden het geweldig, we hielden van haar! Zoals van haar verrukkelijke, rode vlierbessenwijn, de ‘English Burgundy’, de smakelijkste ‘home brew’ ooit!
In wolken midges sneed ze met een zeis onverstoorbaar het lange, lange gras in onze voortuin; voor de paarden, in ruil voor mest.
Gestuurd door haar moeder die haar – achteraf gezien – bij elke stap van de weg begeleidde, en wiens humor Frankie absoluut deelde.
Frankie, een kind dat het moeilijk vond om haar weg te vinden zonder haar.
Moge ze nu rusten, dicht bij de grafsteen van haar liefhebbende ouders.
En mogen degenen die achterblijven zich de heerlijke verhalen herinneren die de jonge Frankie kon vertellen.
Zoals toen ze probeerde om op haar bromfiets in een razende storm van Minaun Heights naar te beneden te rijden. Gebogen tegen de wind en met het gas voluit, maar ze kwam geen centimeter vooruit.
Als een beeld bevroren in de tijd.
Onze onvergetelijke Frankie, verhalen vertellen kon ze als geen ander.
Frankie Friess is begraven op het kerkhof van St Thomas Church, Achill Island. Haar vader, the rev. Herbert Friess, was hier jarenlang dominee.
Keer hier terug naar de homepage van Polranny Pirates
[:en]
Frankie Friess passed away.
How fortunate that Frankie died peacefully.
How could we ever forget her head with those glasses, the long, unkempt mane, the ubiquitous cigarette between brown fingertips.
The wondrous recipe for the Frankie Friess Fruitcake, we loved it, we loved her! Like her delicious Red Elderberry wine, the “English Burgundy”, the tastiest home brew ever!
In a cloud of midges she would unperturbed, cut the long, long grass with a scythe in our front garden; for the horses, in exchange for manure. Sent by her mother who – in hindsight – directed and guided her every step of the way, and whose humour Frankie definitely shared.
Frankie, a child that found it hard to make its way without her.
May she now rest, close to the tombstone of her loving parents.
And may the ones who are left behind remember the tasty stories that young Frankie could tell.
Like the one when she tried to get down from Minaun Heights on her moped in a raging storm.
Bent against the wind and in full throttle, she could not make the slightest progress.
Like an image frozen in time.
Our unforgettable Frankie, she could tell stories as no other.
Frances (Frankie) Friess is buried at St Thomas Church where, for years, her father the rev. Herbert Friess, was the vicar.